·

vain (EN)
sifət

sifət “vain”

əsas forma vain (more/most)
  1. nəticəsiz
    They tried in vain to push the broken car up the steep hill.
  2. özünəməhəbbətli (özünü bəyənən, xüsusilə görünüş və nailiyyətlərə görə, çox vaxt əsaslandırılmamış şəkildə)
    She was so vain that she spent hours looking at herself in the mirror every day.
  3. dəyərsiz (həqiqi dəyəri və ya əhəmiyyəti olmayan, sonunda doyumsuz və ya mənasız)
    His promise turned out to be vain when he failed to follow through with any action.