·

intermediate (EN)
byvoeglike naamwoord, Selfstandige naamwoord, werkwoord

byvoeglike naamwoord “intermediate”

basisvorm intermediate (more/most)
  1. intermediêr
    He took an intermediate position on the issue, not fully agreeing with either side.
  2. intermediêr (met meer kennis as basies, maar minder as gevorderd)
    I took an intermediate English course.

Selfstandige naamwoord “intermediate”

enkelvoud intermediate, meervoud intermediates
  1. intermediêr (persoon wat leer op 'n vlak hoër as basies, maar laer as gevorderd)
    After a year of lessons, Sarah moved from beginner to intermediate in her Spanish class.
  2. tussenganger
    As an intermediate, she helped the two parties reach an agreement.
  3. mediumgrootte
    He rented an intermediate for his road trip.
  4. tussenproduk
    The compounds react to form an intermediate before producing the end result.

werkwoord “intermediate”

infinitief intermediate; hy intermediates; verlede tyd intermediated; verlede deelw. intermediated; ger. intermediating
  1. Tussenkom (om as 'n bemiddelaar of tussenganger in 'n proses of onderhandeling op te tree)
    The diplomat intermediated between the two countries to help reach a peace agreement.
  2. Tussenkom (om ooreenkomste te reël of te onderhandel, soos 'n makelaar)
    Banks intermediate financial transactions between borrowers and lenders.