·

spark (EN)
isim, fiil

isim “spark”

tekil spark, çoğul sparks
  1. kıvılcım
    As James hammered the metal, sparks flew in every direction, lighting up the dim workshop.
  2. elektrik kıvılcımı
    When she flipped the light switch, a small spark flickered from the outlet.
  3. başlangıç (önemli gelişmeleri tetikleyen olay veya eylem anlamında)
    Her impassioned speech was the spark that ignited the community's activism.
  4. çatışma (tartışma veya anlaşmazlık anlamında)
    When he criticized her cooking, sparks flew between them for the rest of the evening.

fiil “spark”

infinitif spark; o sparks; geçmiş zaman sparked; geçmiş ort. sparked; ulaç sparking
  1. tutuşturmak
    She sparked the campfire, bringing warmth to the chilly evening.
  2. kıvılcım saçmak
    As the firewood caught fire, it sparked gently in the cool night air.
  3. tetiklemek (bir eylem veya tepkiyi başlatmak veya provoke etmek anlamında)
    Her question sparked a heated debate among the panelists.