·

stumble (EN)
வினைச்சொல், பெயர்ச்சொல்

வினைச்சொல் “stumble”

எழுவாய் stumble; அவன் stumbles; இறந்த காலம் stumbled; இறந்த பங்கு. stumbled; நட. stumbling
  1. தடுமாறி விழுதல்
    She stumbled on the uneven sidewalk and almost fell.
  2. தடுக்கி பேசுதல்
    During his presentation, he stumbled and forgot what he was going to say next.
  3. தடுமாறி நகர்தல்
    Sarah stumbled over the uneven sidewalk, nearly dropping her groceries.
  4. தடுமாறச் செய்தல்
    The unexpected news stumbled him, making him lose his balance.
  5. குழப்பம் ஏற்படுத்துதல்
    The confusing instructions stumbled the students, making them unsure of what to do next.
  6. தற்செயலாக சந்தித்தல்
    While exploring the old attic, Sarah stumbled upon a box of her grandmother's letters.

பெயர்ச்சொல் “stumble”

எக stumble, பல் stumbles
  1. தடுமாறல்
    She had a little stumble on the uneven sidewalk but quickly caught herself.
  2. சிறிய தவறு (நோக்கி முயற்சிக்கும் போது)
    Despite a few stumbles in the beginning, the team eventually launched a successful product.