·

dumb (EN)
பெயரடை, வினைச்சொல்

பெயரடை “dumb”

dumb, ஒப்புமை dumber, மிகை dumbest
  1. முட்டாள்
    He felt dumb for forgetting his own phone number.
  2. முட்டாள்தனமான
    Buying the same book twice because you forgot you already owned it was dumb.
  3. பேச முடியாத (பேச இயலாதவரை குறிக்கும்)
    In the 19th century, schools for the deaf taught dumb students to use their hands for communication.

வினைச்சொல் “dumb”

எழுவாய் dumb; அவன் dumbs; இறந்த காலம் dumbed; இறந்த பங்கு. dumbed; நட. dumbing
  1. எளிமையாக்கு (தரம் அல்லது துல்லியத்தை குறைக்கும் விதத்தில்)
    The publisher decided to dumb down the science textbook, fearing it was too complex for high school students.