·

burgeon (EN)
வினைச்சொல்

வினைச்சொல் “burgeon”

எழுவாய் burgeon; அவன் burgeons; இறந்த காலம் burgeoned; இறந்த பங்கு. burgeoned; நட. burgeoning
  1. பெருகுதல்
    As spring arrived, the tiny buds on the trees began to burgeon, signaling the end of winter.
  2. முளைக்க (செடிகள் அல்லது மரங்கள் புதிய கிளைகள் அல்லது மலர்களை உருவாக்குதல்)
    As spring arrived, tiny buds began to burgeon on the bare branches, signaling the end of winter.