·

recur (EN)
czasownik

czasownik “recur”

bezokolicznik recur; on recurs; cz.przesz. recurred; im.przesz. recurred; im. recurring
  1. powtarzać się
    After months of remission, the disease symptoms recurred.
  2. powracać (do myśli)
    The melody kept recurring in his thoughts all day.
  3. wywoływać się ponownie (rekurencyjnie)
    The function recurs until a termination condition is met.