·

junior (EN)
przymiotnik, rzeczownik

przymiotnik “junior”

forma podstawowa junior (more/most)
  1. młodszy (niższy rangą lub pozycją)
    He was promoted from a junior clerk to a senior manager.
  2. junior (używany w sporcie dla osób poniżej określonego wieku)
    She participated in the junior championship.
  3. związany z trzecim rokiem szkoły średniej lub studiów
    She is excited about her junior year abroad.

rzeczownik “junior”

lp junior, lm juniors
  1. uczeń trzeciego roku szkoły średniej lub studiów
    As a junior, he finally declared his major in physics.
  2. uczeń szkoły podstawowej
    He'll become a junior next year when he turns 8.
  3. pracownik bez żadnego doświadczenia
    The task would be too difficult for a junior.
  4. junior
    William Jones Junior followed his father into law.
  5. młodszy (syn)
    Can I leave junior with you?