·

jaw (EN)
rzeczownik, czasownik

rzeczownik “jaw”

lp jaw, lm jaws lub niepoliczalny
  1. szczęka
    The dentist examined her lower jaw carefully to check for any cavities.
  2. żuchwa
    When she saw the surprise party her friends had thrown for her, her jaw dropped in disbelief.
  3. paszcze (w znaczeniu sytuacji lub okoliczności, które mogą pochwycić lub uwięzić)
    The ship narrowly escaped the jaws of the treacherous whirlpool, sailing into calmer waters.
  4. szczęki (w kontekście mechanizmu lub urządzenia służącego do trzymania czegoś)
    He tightened the jaws of the vise to secure the piece of wood for cutting.

czasownik “jaw”

bezokolicznik jaw; on jaws; cz.przesz. jawed; im.przesz. jawed; im. jawing
  1. gadać
    We jawed for hours about our favorite movies and didn't even notice how late it got.