hinder (EN)verb
verb “hinder”
Infinitiv hinder ; hien hinders ; Verg. hindered ; Part. Verg. hindered ; Ger. hindering
- behënnerenMellen Iech un, fir d'Iwwersetzungen vun den Beispillsätz an d'monolingual Definitioune vun all Wuert ze gesinn.The heavy traffic
hindered our progress to the airport.