·

friend (EN)
noun, verb

noun “friend”

sg. friend, pl. friends
  1. Frënd
    Alex considers him his best friend because they have shared so many experiences together.
  2. Bekannten
    I bumped into a friend from college while shopping downtown.
  3. Supporter (vun enger Saach)
    She is a friend of environment protection and advocates for recycling.
  4. Frënd (ironesch oder frëndlech)
    Take care, friend, you might get lost in this area at night.
  5. Helfer (am Sënn vun engem Objet oder enger Iddi)
    Patience is your friend when dealing with children.
  6. (e Kloteren) e Feder-geluedene Klemmegeräter, dat benotzt gëtt, fir d’Seel vum Kloterer ze sécheren.
    He placed a friend into the crack before moving up the rock face.

verb “friend”

friend; he friends; past friended, part. friended; ger. friending
  1. frëndschafte (op engem soziale Netzwierk)
    She friended me on Facebook yesterday.