·

reject (EN)
வினைச்சொல், பெயர்ச்சொல்

வினைச்சொல் “reject”

எழுவாய் reject; அவன் rejects; இறந்த காலம் rejected; இறந்த பங்கு. rejected; நட. rejecting
  1. நிராகரிக்க
    He rejected the job offer because it didn't meet his expectations.
  2. காதலை நிராகரிக்க
    He tried really hard, but she rejected him anyway.
  3. தள்ளுபடி செய்ய (உடல் உறுப்பை)
    The patient's immune system rejected the transplanted liver, causing complications.
  4. தடுப்பதற்காக (கூடைப்பந்து)
    During the game, Sarah jumped high and rejected the opponent's shot, sending the ball flying out of bounds.

பெயர்ச்சொல் “reject”

எக reject, பல் rejects
  1. தள்ளுபடி செய்யப்பட்ட பொருள்
    The factory sold the rejects at a discount because they had minor flaws.
  2. நிராகரிக்கப்பட்டவர் (குழுவால்)
    Despite his efforts to fit in, Mark felt like a reject at his new school.