·

accompany (EN)
verb

verb “accompany”

අනියත accompany; ඔහු accompanies; අතීත කාලය accompanied; අතීත කෘදන්තය accompanied; කෘදන්තය accompanying
  1. සමඟ යාම (යමෙකුගේ සගයෙකු වශයෙන් හෝ ක්‍රියාවක එක්වීම)
    The teacher accompanied the students on their field trip to the museum.
  2. එකතු කිරීම (තවත් දෙයකට එකතු කර එය වර්ධනය කිරීම හෝ සම්පූර්ණ කිරීම)
    A bright smile accompanied her gracious offer of help.
  3. සංගීත සහය දීම (තවත් වාදනයකට හෝ ගායනයකට පසුබිමේ සංගීත කොටසක් වාදනය කිරීම)
    During the recital, the pianist accompanied the soloist, adding depth to the performance.
  4. සමගින් සිදුවීම (යම් දෙයක් සමඟ එකවර සිදුවීම)
    Fever often accompanies the flu as a common symptom.