·

agree (EN)
czasownik

czasownik “agree”

bezokolicznik agree; on agrees; cz.przesz. agreed; im.przesz. agreed; im. agreeing
  1. zgadzać się (mieć tę samą opinię)
    I agree with you that the changes were necessary.
  2. zgodzić się (zaakceptować lub wyrazić zgodę)
    She agreed to participate in the study after reading the details.
  3. uzgodnić (podjąć wspólną decyzję)
    They agreed to start the meeting earlier next week.
  4. zgadzać się (pasować lub być zgodnym)
    His story doesn't agree with the facts we found.
  5. uzgadniać (w odniesieniu do gramatyki)
    In Russian, verbs must agree with their subjects in number and person.
  6. służyć (być odpowiednim lub korzystnym)
    Eating too much sugar doesn't agree with him.
  7. zatwierdzić (zaakceptować)
    The committee agreed the proposal without any objections.