outstand (EN)sögn
sögn “outstand”
nafnháttur outstand ; hann outstands ; þátíð outstood ; lh. þt. outstood ; nhm. outstanding
- skera sig úr áberandi; vera áberandiSkráðu þig til að sjá þýðingar á dæmasetningum og einmála skilgreiningar á hverju orði.The bright yellow house
outstands on the street full of brick buildings.