·

ghetto (EN)
સંજ્ઞા, વિશેષણ

સંજ્ઞા “ghetto”

એકવચન ghetto, બહુવચન ghettos
  1. ગરીબ વિસ્તાર (જ્યાં મુખ્યત્વે એક જ રાષ્ટ્રીયતા, જાતિ અથવા વંશના લોકો રહે છે)
    Many immigrants settled in the ghetto, where they found a sense of community.
  2. યહૂદી વિસ્તાર (મધ્યયુગીન ઇટાલી અને નાઝી શાસન દરમિયાન યહૂદીઓ રહેવા માટે મજબૂર હતા)
    During World War II, many Jewish families were forced to live in ghettos.

વિશેષણ “ghetto”

મૂળ સ્વરૂપ ghetto (more/most)
  1. નીચી ગુણવત્તાવાળું (દેખાવમાં સસ્તું અથવા ખરાબ સ્થિતિમાં)
    The car was so ghetto that the windows were held up with duct tape.
  2. શહેરી ગરીબ વિસ્તારનો (શૈલી, બોલવાની રીત અથવા વર્તન જે ગરીબ શહેરી વિસ્તારોના લોકો માટે સામાન્ય છે)
    She was a ghetto woman, with a loud and flashy way of speaking.