·

smile (EN)
فعل، اسم

فعل “smile”

مصدر smile؛ او smiles؛ گذشته smiled؛ اسم مفعول smiled؛ اسم مصدر smiling
  1. لبخند زدن
    She couldn't help but smile when she heard the good news.
  2. لبخند زدن
    He smiled his gratitude to the crowd.
  3. مساعد بودن
    Fortune smiled on their endeavors.

اسم “smile”

مفرد smile، جمع smiles
  1. لبخند
    She greeted me with a warm smile.
  2. لطف (نشانه‌ای از حسن نیت یا حمایت)
    They embarked on their journey with the smile of fortune.